Η ιδέα γεννήθηκε τον Ιανουάριο του 1969, όταν εξαιτίας μιας τεράστιας πετρελαιοκηλίδας
στο Κανάλι της Σάντα Μπάρμπαρα, πέθαναν χιλιάδες θαλάσσια πουλιά, φώκιες, δελφίνια,
θαλάσσιοι λέοντες. Βλέποντας αυτή την οικολογική καταστροφή, ο γερουσιαστής Νέλσον,
πρότεινε την ιδέα για την ημέρα της γης. Κάποιος έπρεπε να αφυπνίσει τις συνειδήσεις των
ανθρώπων κι εκείνος ανέλαβε δράση.
Η αρχή έγινε ένα χρόνο αργότερα, στις 22 Απριλίου του 1970 όταν 20 εκατομμύρια
Αμερικανοί διαδήλωσαν για το περιβάλλον. Είκοσι χρόνια αργότερα, το 1990, ο Ντένις Χάις,
αρχικό μέλος της οργάνωσης, ανέλαβε να εξαπλώσει το οικολογικό αίσθημα σ’ όλο τον
κόσμο. Δύο χρόνια αργότερα, ο στόχος του επιτυγχανόταν μιας και πραγματοποιούταν η
Σύνοδος Κορυφής του ΟΗΕ για το Περιβάλλον.
Σήμερα, 50 χρόνια μετά την πρώτη εκείνη διαδήλωση στην Αμερική, το μήνυμα για την
σωτηρία του πλανήτη έχει διαδοθεί σε περισσότερες από 190 χώρες του κόσμου και
γιορτάζεται από περισσότερους από 1 δισεκατομμύριο ανθρώπους.
Η οικολογική συνείδηση δεν είναι προνόμιο κάποιων λίγων «πειραγμένων» αλλά
υποχρέωση όλων μας. Ζούμε μέσα στο περιβάλλον που καταστρέφουμε, δηλητηριάζουμε
το νερό που πίνουμε, αναπνέουμε τον αέρα που μολύνουμε οι ίδιοι.
Ας το σκεφτούμε σε μικρότερη κλίμακα. Ας υποθέσουμε ότι όλη η γη είναι το σπίτι μας. Τι
κάνουμε για να ζούμε καλά στο σπίτι μας; Το βρωμίζουμε; Ρίχνουμε χημικά στο ποτήρι με
το νερό μας; Πετάμε τα σκουπίδια στο χαλί του σαλονιού; Μάλλον όχι.
Όπως προσέχουμε να μη βρωμίσει το πάτωμα, όπως καθαρίζουμε τις επιφάνειες, όπως
συγκεντρώνουμε τα σκουπίδια μας σε ένα μέρος, έτσι πρέπει να φερθούμε και στη γη μας.
Σ’ αυτή μένουμε. Πρέπει να τη σεβόμαστε για να μας επιτρέπει να ζούμε.
Δεν είναι εκδικητική η φύση, αυτό το έχει αποδείξει, αλλά δεν έχει πάντα τρόπο να μας
προστατευτεί. Της χρειάζεται χρόνος για να αποσυνθέσει τα απορρίμματά μας, χρόνο που
δεν της δίνουμε μιας και τα απορρίμματα πληθαίνουν για συσσωρεύονται. Της χρειάζεται
χρόνος για να καθαρίσει τον αέρα, μα δεν της τον δίνουν τα εργοστάσια και τα αυτοκίνητα.
Πώς να φιλτράρει αποτελεσματικά το νερό αφού και το χώμα, το φυσικό φίλτρο, είναι ήδη
μολυσμένο;
Φέτος περνάμε μια δύσκολη υγειονομικά περίοδο. Αναγκαστήκαμε να κλειστούμε σπίτια
μας, να περιορίσουμε όσο το δυνατόν τις μετακινήσεις μας. Για να ρίξουμε μια ματιά γύρω
μας. Όταν ο άνθρωπος έκανε ένα βήμα πίσω, η φύση πήρε μια μεγάλη ανάσα. Το νέφος
περιορίστηκε στις μεγάλες πόλεις. Οι κάτοικοί τους είδαν ξανά ουρανό. Ζώα που ζούσαν
βαθιά στα δάση, κατέβηκαν και έκαναν βόλτα σε κεντρικούς δρόμους πόλεων επειδή ήταν άδειοι.
Μήπως αυτό το βήμα πίσω που κάναμε αναγκαστικά, πρέπει να συνεχίσει να γίνεται
ηθελημένα; Μήπως ο περιορισμός του ανθρώπου, κάνει καλό στη γη μας;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου