Από οσκαρικά φιλμ μέχρι παραγνωρισμένα διαμάντια, ξεκοκαλίσαμε τον κατάλογο του Netflix και διαλέξαμε τις καλύτερες ταινίες που θα βρεις τώρα στον κατάλογό του.
ο Netflix έχει γίνει αναπόσπαστο μέρος της online ψυχαγωγίας μας στο σπίτι, αλλά συνήθως την πρωτοκαθεδρία έχουν οι σειρές του. Τι γίνεται όμως με τις διαθέσιμες ταινίες της πλατφόρμας;
Από οσκαρικά φιλμ μέχρι παραγνωρισμένα διαμάντια, συγκεντρώσαμε παρακάτω τις καλύτερες ταινίες που μπορείς να δεις αυτή τη στιγμή στο Netflix, σε δική του παραγωγή ή σε streaming διανομή στην Ελλάδα:
Uncut Gems
Ένας χαρισματικός κοσμηματοπώλης βάζει ένα υψηλού κινδύνου στοίχημα που θα μπορούσε να οδηγήσει στο μεγαλύτερο λαχείο της ζωής του. Σε μια σειρά από χαοτικά, φρενήρη επεισόδια εκτάκτων αναγκών, ο άντρας πρέπει να καταφέρει να ισορροπήσει τη δουλειά του, την οικογένεια και τους εχθρούς που βρίσκει παντού γύρω του. Μετά το ηλεκτρισμένο ‘Good Time’ που ανέδειξε μια διαφορετική πλευρά του Robert Pattinson, οι αδελφοί Safdie σκηνοθετούν τον Adam Sandler σε μία από τις σπάνιες δραματικές, πάντα φανταστικές στροφές του.
The Big Short
Η φούσκα του στεγαστικού τομέα της Αμερικής έσκασε στα 2000s και πυροδότησε, ανάμεσα σε άλλα, την οικονομική κρίση που ο πλανήτης αισθάνεται μέχρι σήμερα. Δεν είναι αστεία υπόθεση, αλλά με το all-star καστ του ‘Big Short’ και το οσκαρικό σενάριο του καυστικού Adam McKay γίνεται ενίοτε και ξεκαρδιστική. Το φιλμ προσεγγίζει ένα κρίσιμο, περίπλοκο ιστορικό γεγονός με εντυπωσιακή λεπτομέρεια – αιφνιδιαστική σχεδόν με βάση τον περιορισμένο χρόνο του και τα πολλαπλά επίπεδα ανάλυσης – και γίνεται το πιο διασκεδαστικό κατηγορητήριο για τα αληθινά πρόσωπα που εμπλέκονται.
Dazed and Confused
Getty Images
Το ‘Dazed and Confused’ ήταν το ‘American Graffiti’ του Richard Linklater. Μία αγνή, νοσταλγική ματιά λατρείας στη νεανική κουλτούρα μιας συγκεκριμένης εποχής του παρελθόντος, που έκανε επιτυχία και έδωσε στον σκηνοθέτη της μετοχές για το Hollywood. Με καστ που περιλαμβάνει το κινηματογραφικό ντεμπούτο του Matthew McConaughey και μία από τις πρώτες εμφανίσεις του Ben Affleck στο σινεμά, o Linklater ακολουθεί μία παρέα εφήβων που υποδέχονται το καλοκαίρι του 1976 την τελευταία ημέρα τους στο Λύκειο. Μπύρες, μαριχουάνα και αισιοδοξία για ένα μέλλον πολλά υποσχόμενο.
Roma
Η επιστροφή του Alfonso Cuarón μετά το Όσκαρ του ‘Gravity’ ήταν το πιο προσωπικό του πρότζεκτ. Το ‘Roma’ ήταν ο φόρος τιμής του στη μητριαρχική οικογένεια που τον μεγάλωσε και τον διαμόρφωσε, μέσα από ένα χρονικό μιας οικογένειας μεσαίας τάξης στο Μεξικό των ’70s. Το φιλμ απέσπασε τρία από τα δέκα βραβεία Όσκαρ για τα οποία ήταν υποψήφιο, και είναι το ακριβέστερο παράδειγμα για το σινεμά αναμνήσεων. Αψεγάδιαστο τεχνικά, είναι ένα ζωντανό πορτρέτο οικογενειακών συγκρούσεων και κοινωνικής ιεραρχίας στις αναταραχές των ‘70s στο Μεξικό, ξεριζωμένο αυτούσια μέσα από το κεφάλι του Cuarón.
Lady Bird
Η Christine ‘Lady Bird’ McPherson (Saoirse Ronan) τα βάζει αλλά είναι ακριβώς σαν τη στοργική, ισχυρογνώμων και πεισματάρα μητέρα της (Laurie Metcalf), μία νοσοκόμα που δουλεύει αδιάκοπα για να στηρίξει την οικογένειά της μετά την απόλυση του συζύγου της. Τοποθετημένο στο Sacramento της California το 2002, το ‘Lady Bird’ αποτυπώνει συγκινητικά τις σχέσεις που μας σχηματίζουν στα νεανικά μας χρόνια, την ομορφιά που θα έχει πάντα το μέρος που αποκαλούμε σπίτι, και τη Greta Gerwig ως ολοκληρωμένη κινηματογραφίστρια στην πρώτη της μεγάλου μήκους ταινία. Για περισσότερη Saoirse, δες και το ‘Brooklyn’.
Midnight Run
Getty Images
Μία κουρασμένη ιδέα όπως το road trip ενός κυνηγού επικηρυγμένων (Robert De Niro) με έναν φυγά (Charles Grodin) που συλλαμβάνει έναντι αμοιβής, γυρίζεται με φινέτσα από τον Martin Brest (Beverly Hills Cop) και κρύβει μικρές εκπλήξεις και στροφές που δένουν τα συστατικά του σε μία πλούσια, μη αναμενόμενη κωμική περιπέτεια. Ο De Niro και ο Grodin είναι αναντικατάστατοι στην ταινία και η παράλληλη δράση της είναι εκρηκτική. Για ένα ακόμη αξιόπιστο buddy movie, δες το ‘The Nice Guys’ με τον Ryan Gosling και τον Russell Crowe ή/και το ‘Man from U.N.C.L.E.’ του Guy Ritchie για την κατασκοπευτική εκδοχή.
GoodFellas
Getty Images
Το gangster classic του Martin Scorsese μπορεί να έχασε το Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας από το ‘Χορεύοντας με τους Λύκους’ στη χρονιά του, είναι για πολλούς όμως το υψηλότερο σημείο της καριέρας του δημιουργού του. Έχει διασωθεί από το αμερικανικό National Film Registry για να επιβιώσει στους αιώνας των αιώνων και μόλις ψηφίστηκε ως η καλύτερη ταινία των ‘90s από κριτικούς και ανθρώπους της βιομηχανίας από όλο τον κόσμο. Καμία ταινία στην τεράστια φιλμογραφία του Scorsese δεν έχει αποτυπώσει την οπτική του δημιουργού της ως παιδί που μεγάλωνε στη Μικρή Ιταλία της Νέας Υόρκης καλύτερα από το ‘Goodfellas’. Ασθματικός, με υγεία πολύ κακή για να του επιτρέψει τη φυσιολογική παιδική ηλικία των συμμαθητών του που έπαιζαν και αθλούνταν στις αλάνες, ο Scorsese ήταν αθόρυβος παρατηρητής των γκάνγκστερ της περιοχής από το παράθυρό του. Είχαν τα κορίτσια, είχαν τα λεφτά, είχαν τα καλά αμάξια, αλλά είχαν και αμαρτίες που δεν μπορούσε να ξεπλύνει το αλκοόλ που έπιναν στα κλαμπ. Και περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, το ‘Goodfellas’ αφορά τις τύψεις. Τύψεις για την προδοσία του κώδικα της Μαφίας και τύψεις γιατί οι ήρωες θα έκαναν ξανά τις αμαρτίες τους στο όνομά του.
The Irishman
Απομονωμένο, το ‘Irishman’ είναι μία εποποιία για το οργανωμένο έγκλημα στην Αμερική και την εξαφάνιση του Jimmy Hoffa που διατρέχει δεκαετίες, ενώνει πρωταγωνιστές του Scorsese όπως ο Robert De Niro, ο Al Pacino και ο Joe Pesci, και κερδίζει απολύτως τη μεγάλη του διάρκεια με τον εμβυθιστικό του χαρακτήρα. Ως double feature με το ‘Goodfellas’ όμως, πιο απόμακρο από το κούλνες της μαφίας σε σχέση με τον πρόγονό του και πιο καταδικαστικό στον επίλογό του, είναι η εξέλιξη της ματιάς του Scorsese για την αγαπημένη του θεματολογία.
Marriage Story
Η καλύτερη ταινία στη φιλμογραφία του Noah Baumbach (Frances Ha, The Meyerowitz Stories) ως τώρα. Όπως συνέβη και με το αυτοβιογραφικό ‘The Squid and the Whale’, ο Baumbach τις προσωπικές του εμπειρίες εδώ και δημιουργεί ένα ενήλικο, οικογενειακό δράμα που δεν βλέπουμε πλέον στο εμπορικό σινεμά. Η Scarlett Johansson και ο Adam Driver – και οι δύο υποψήφιοι για Όσκαρ για τις ερμηνείες τους – υποδύονται ένα ζευγάρι που προχωρούν σε διαζύγιο και άρα στην υπόθεση κηδεμονίας του γιου τους. Το αποτέλεσμα είναι ευαίσθητο, σπαρακτικό φιλμ χωρισμού με crowd-pleaser χαρακτήρα.
Spirited Away
Το ‘Princess Mononoke’ ήταν η πρώτη ταινία που ενίσχυσε το Miyazaki στις Ηνωμένες Πολιτείες, αλλά το ‘Spirited Away’ εδραίωσε το στούντιο. Η Chihiro παγιδεύεται σε έναν αλλόκοτο κόσμο πνευμάτων και, μετά από μια αναπάντεχη μεταμόρφωση των γονιών της, πρέπει να βρει το κουράγιο που δεν ήξερε ότι έχει για να απελευθερωθεί και να οδηγήσει την οικογένειά της ξανά στον έξω κόσμο. Το ‘Spirited Away’ ήταν μία από τις καλύτερες ταινίες του 2002 και είναι φανταστική εισαγωγή στην υπόλοιπη φιλμογραφία του Miyazaki που θα βρεις στο Netflix. Άλλες εκπληκτικές επιλογές είναι το ‘Princess Mononoke’, το ‘Howl’s Moving Castle’, το ‘Ponyo’ και το ‘My Neighbor Totoro’.
Young Adult
Σε σκηνοθεσία του Jason Reitman και σενάριο του Reitman και της οσκαρικής Diablo Cody (Juno), το ‘Young Adult’ είναι μία βλοσυρή, αλλά αστεία, ωμή εξέταση της παρατεταμένης εφηβείας στους ώμους της Charlize Theron. Η Theron υποδύεται τη Mavis Gary, μία συγγραφέα εφηβικής λογοτεχνίας που επιστρέφει στη γενέτειρά της για να αναβιώσει τις καλύτερες μέρες της και να κερδίσει πίσω τον πρώην σύντροφό της.
Zodiac
Ο David Fincher δεν είχε ικανοποιήσει τους πιστούς του ‘Fight Club’ και του ‘Se7en’ με το ‘Panic Room’, αλλά έκανε απόσβεση πέντε χρόνια αργότερα με το ‘Zodiac’. Βασισμένο στον ομώνυμο κατά συρροή δολοφόνο και το ανθρωποκυνηγητό που προκάλεσε η αναζήτησή του, το ‘Zodiac’ είναι ένα αθόρυβο, εγκεφαλικό θρίλερ που μπολιάζει κάθε του σκηνή με υπόκωφο, εσωτερικό άγχος, ασχολείται περισσότερο με λεπτομέρειες που αναβιώνουν πειστικά τα ‘70s παρά τα αποτροπιαστικά φονικά, και αποδίδει με το εκλεκτό του καστ (Jake Gyllenhaal, Robert Downey Jr., Mark Ruffalo, Chloë Sevigny) δύο εμμονές του ίδιου νομίσματος: την επιθυμία ενός άνδρα να σκοτώνει και την εκστρατεία ενός άλλου για την εύρεση της αλήθειας.
Gone Girl
Απολαυστική διασκευή του best-seller της Gillian Flynn από την ίδια στο σενάριο και τον Fincher στη σκηνοθεσία, ακραία στιλιζαρισμένη, πανέξυπνη, αρρωστημένη, και ιδανική για τους σταρ της, Rosamund Pike και Ben Affleck. Ο Fincher και το υλικό της Flynn ήταν συνδυασμός γραμμένος στ’ άστρα και ο δημιουργός πέρασε εμφανώς φανταστικά αμφισβητώντας τη δημόσια εικόνα του γάμου ως ιερός θεσμός. Στην επέτειο της πέμπτης χρονιάς του γάμου τους, η Amy (Pike) εξαφανίζεται και ο σύζυγός της. Nick (Affleck), γίνεται βασικός ύποπτος. Μπορεί όντως να τη σκότωσε εκείνος;
The Social Network
Ένα από τα σημαντικότερα και καλύτερα φιλμ των 2010s – το καλύτερο όλων για τον Quentin Tarantino – το ‘Social Network’ απαθανατίζει τις ιστορικές στιγμές δημιουργίας του Facebook όταν το φαινόμενο βρισκόταν ακόμα στα σπάργανα και, αποφεύγοντας την παγίδα της μοναδικής οπτικής γωνίας, υφαίνει τις διαφορετικές εμπειρίες των επαναστατών της τεχνολογίας που το γέννησαν – τους τρόπους με τους οποίους τους έδεσε και τους τρόπους με τους οποίους του χώρισαν. Η δημιουργία και η καταστροφή διατρέχουν εξίσου την ταινία και το οσκαρικό σενάριο του Aaron Sorkin, η σκηνοθεσία του Fincher, και οι ερμηνείες των Jesse Eisenberg και Andrew Garfield, συνοδεύουν το καυστικό πνεύμα του φιλμ με μια μελαγχολία που καθορίζει τις πιο σκοτεινές στιγμές της περασμένης δεκαετίας.
Eyes Wide Shut
Getty Images
Το κύκνειο άσμα του Stanley Kubrick δεν είχε την υποδοχή που του άξιζε το 1999. Η προώθηση της ταινίας έμοιαζε να υπόσχεται ερωτικό θρίλερ με τους πιο hot πρωταγωνιστές της εποχής, όμως το φιλμ δεν θα μπορούσε να είναι λιγότερο σέξι με την αναμενόμενη έννοια. Το ‘Eyes Wide Shut’ μελετά την ανθρώπινη ψυχολογία, τη σεξουαλικότητα και την καταστολή της στο πλαίσιο ενός αποστειρωμένου γάμου, και σε κανένα σημείο του δεν κάνει εκπτώσεις στην αμηχανία που θέλει να προκαλέσει στον θεατή. Ο Tom Cruise υποδύεται έναν γιατρό που γίνεται εμμονικός με την ιδέα μιας εξωσυζυγικής σχέσης όταν η γυναίκα του (Nicole Kidman) τού εκμυστηρεύεται πως έχει φαντασιώσεις για άλλους άνδρες. Ο Kubrick θα ήταν περήφανος που η τελευταία λέξη που ειπώνεται στη φιλμογραφία του είναι το ‘fuck’. Για να δεις την υπόλοιπη ωστόσο, το Netflix αυτή τη στιγμή έχει τα ‘2001: A Space Odyssey’, ‘The Shining’, ‘Clockwork Orange’ και ‘Full Metal Jacket’.
Phantom Thread
Μιλώντας για κύκνεια άσματα, το ‘Phantom Thread’ είναι η τελευταία ταινία που σκοπεύει να γυρίσει ο Daniel Day Lewis. Ο Paul Thomas Anderson βάζει στο φιλμ του το γκλάμουρ του μεταπολεμικού ‘50s Λονδίνου και ακολουθεί έναν ορκισμένο εργένη σχεδιαστή μόδας (Day Lewis) στην απροσδόκητη σχέση του με μια νεαρή, αποφασιστική γυναίκα που γίνεται η μούσα του (Vicky Krieps). Άλλοτε υπολογιστικός και οργανωμένος, ο Reynolds βλέπει την ασφαλή, απολύτως σχεδιασμένη ζωή του να αναστατώνεται από τον έρωτα, και τον δεσμό του με τη Cyril να μετατρέπεται σε έναν αθόρυβο πόλεμο ισχύος. Η τελευταία ερμηνεία στην κινηματογραφική καριέρα του Day Lewis είναι προβλέψιμα εκπληκτική, κανείς όμως δεν είχε προβλέψει ότι η Krieps θα έκλεβε την ταινία.
Eternal Sunshine of the Spotless Mind
Ο Jim Carrey είναι ο Joel Barish, ένας άντρας που μαθαίνει ότι η πρώην σύντροφός του Clementine που υποδύεται η Kate Winslet, επέλεξε να σβήσει τις αναμνήσεις από τη σχέση τους με μία νέα, πειραματική τεχνολογική επέμβαση. Όταν αποφασίζει να κάνει και ο ίδιος την επέμβαση, ανακαλύπτει κατά τη διάρκεια της διαδικασίας που περιλαμβάνει την ανάσυρση των δικών του αναμνήσεων, ότι ερωτεύεται ξανά την Clementine. Το ευρηματικό σενάριο του Charlie Kaufman γυρίζεται με ευαισθησία από τον Michel Gondry που ισορροπεί τον σκεπτικισμό του Kaufman με απτόητη ελπίδα.
The Breakfast Club
Getty Images
«Όταν μεγαλώνεις, η καρδιά σου πεθαίνει». Το πνεύμα του ‘Breakfast Club’ είναι πιο εύθυμο από τη χαρακτηριστική φράση της Allison, όμως το απόλυτο σχολικό δράμα των 1980s δεν σπρώχνει το εφηβικό άγχος κάτω από το χαλάκι. Η Princess, ο Jock, ο Criminal, ο Brain και η Basket Case ήταν στερεότυπα της εποχής που ο John Hughes θέλησε να ανατρέψει και, χωρίς να το γνωρίζει τότε, θα ενέπνεε δεκάδες δημιουργούς να κάνουν το ίδιο με δικούς τους εφηβικούς χαρακτήρες που θα αντιμετώπιζαν με σοβαρότητα. Δεν έχουν καλογεράσει τα πάντα στο ‘Breakfast Club’, αλλά το καλτ στάτους της ταινίας είναι δίκαιο. Για περισσότερο Hughes, δες και το ‘Ferris Bueller’s Day Off’.
The Age of Innocence
Getty Images
Daniel Day-Lewis, Michelle Pfeiffer και Winona Ryder σε ένα ιστορικό ρομαντικό δράμα για τρεις πλούσιους κατοίκους στη Νέα Υόρκη των 1870s που μπλέκουν σε ερωτικό τρίγωνο. Δια χειρός ενός μεθοδικού, οικονόμου Martin Scorsese που διαχειρίζεται τόσο καλά τους εδουαρδιανούς τρόπους συμπεριφοράς όσο και το μαφιόζικο αντριλίκι.
Moneyball
Ο Bennett Miller του ‘Capote’ πήρε μαζί με τον Brad Pitt και τον Jonah Hill ένα niche θέμα όπως το χτίσιμο μιας ομάδας baseball, και έφτιαξαν ένα κοφτερό, αστείο και συγκινητικό πορτρέτο για τον άνδρα που άλλαξε έξυπνα και υπόγεια την ιστορία του αθλήματος. Το φιλμ βασίζεται στο βιβλίο του μάνατζερ της Oakland A, Billy Beane, ‘Moneyball: The Art of Winning an Unfair Game’, και εξιστορεί το πώς ο Beane συνέθεσε μία ανταγωνιστική ομάδα για το πρωτάθλημα με ένα πενιχρό μπάτζετ και τη βοήθεια ενός σύνθετου υπολογιστικού συστήματος. Η ταινία δεν αφορά καθαρά το baseball γι’ αυτό και πετυχαίνει. Αφορά την αμφισβήτηση πεπαλαιωμένων παραδόσεων και την πρόκληση συστημάτων που μένουν στην εξουσία έχοντας βαθιές τσέπες. Άρα μια μικρή – ή μεγαλύτερη ενίοτε – επανάσταση.
12 Years a Slave
Μία πραγματική ιστορία ενός Νεορκέζου Αφροαμερικανού που απήχθη και εξαναγκάστηκε να δουλέψει ως σκλάβος στη Νέα Ορλεάνη στα 1800s διασκευάστηκε στο magnum opus του Steve McQueen και έγινε μία από τις πιο δύσκολες κινηματογραφικές εμπειρίες στην ιστορία του μέσου. Το φιλμ κέρδισε το Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας με το κίνημα Black Lives Matter να γεννιέται την ίδια περίοδο και, εκτός από δικαιωματικός νικητής της μεγάλης βραδιάς, είναι και θα είναι απαραίτητο σινεμά. Για περισσότερα γύρω από τις επιπτώσεις της λευκής παρεμβατικότητας, δες και το ‘Beasts of No Nation’.
Carol
Το βιβλίο ‘Price of Salt’ της Patricia Highsmith ήταν επαναστατικό για τη λεσβιακή θεματολογία της λογοτεχνίας και η μεταφορά του στη μεγάλη οθόνη από τον Todd Haynes ανταποκρίθηκε στις απαιτήσεις. Η Therese (Rooney Mara), μία πωλήτρια στο Μανχάταν των ‘50s, γνωρίζει και ερωτεύεται την Carol, μία μεγαλύτερη σε ηλικία γυναίκα παγιδευμένη σε ένα γάμο ευκολίας. Ο Haynes γυρίζει ένα ντελικάτο ταξίδι αυτογνωσίας που, αντίθετα με τις τάσεις της συγκεκριμένης θεματολογίας, έχει το happy ending που του αξίζει.
The Godfather
Gety Images
Δεν χρειάζεται συστάσεις. Για πολλούς η καλύτερη ταινία όλων των εποχών, το ‘Godfather’ ήταν μία από τις σπουδαιότερες επιτυχίες του Hollywood σε ταμεία και κριτική, και έγινε σημείο αναφοράς στην ιστορία του κινηματογράφου. Δες και το εξίσου καλό ‘Godfather: Part II’ αμέσως μετά.
Okja
Το ‘Okja’ είναι το ‘Ε.Τ. ο Εξωγήινος’ του τριπλά οσκαρικού πια Bong Joon-ho. Ισορροπώντας ζογκλερικά όπως πάντα μεταξύ των πολύ διαφορετικών τόνων που υιοθετεί φιλμ, ο δημιουργός λέει το δικό του παραμύθι για ένα σπάνιο πλάσμα και το μικρό παιδί που προσπαθεί να το σώσει. Η ταινία διαθέτει και την πρώτη από τις εξωφρενικές, άφοβες ερμηνείες του Jake Gyllenhaal πριν μπει για τα καλά στη ‘Nicolas Cage’ φάση του. Για περισσότερες σπιλμπεργκικέ επιρροές, δες και το γλυκύτατο ‘Super 8’ του J.J. Abrams.
Shirkers
Η Sandi Tan ήταν 19 ετών και ζούσε ακόμα στη Σιγκαπούρη στις αρχές των ‘90s όταν ο μέντορας, καθηγητής και φίλος της, George Cardona, έκλεψε τις μπομπίνες της ταινίας που γύριζαν μαζί και έφυγε για την Αμερική. Παραπάνω από δύο δεκαετίες μετά, η χήρα του Cardona τής έστειλε ταχυδρομικά το υλικό που θα ονομαζόταν ‘Shirkers’ αν ποτέ ολοκληρωνόταν και, ποιος ξέρει, μπορεί να είχε εκκινήσει την αναγέννηση του σιγκαπουριανού κινηματογράφου πριν το ‘Mee Pok Man’. Αυτή είναι η εικασία και το όνειρο που αφηγείται η Tan στο non-fiction φιλμ της, αλλά έχουν όλα ρεαλιστική βάση. Το σημερινό ‘Shirkers’ είναι μία σκληρή αυτοπροσωπογραφία, ένα true crime ντοκιμαντέρ, μία ελεγεία για τη Σιγκαπούρη πριν τη βιομηχανοποιήσουν οι ουρανοξύστες της, ένα ερωτικό γράμμα στο σινεμά και τη δημιουργία του. Από τις καλύτερες και πιο παραγνωρισμένες ταινίες του 2017.
Jurassic Park
Getty Images
Υπερθέαμα από εφέ που ντροπιάζουν τα σημερινά και εκπληκτικές σεκάνς δέους και τρόμου που επηρεάζουν ακόμα βαθιά τα monster movies. Η πρώτη φορά που είδες το ‘Jurassic Park’ ήταν αποκάλυψη και όσες φορές κι αν το ξαναδείς στο Netflix θα παραμείνει αναλλοίωτο.
Close Encounters of the Third Kind
Getty Images
Το ‘Close Encounters of the Third Kind’ είναι μια βαθιά ανθρώπινη sci-fi δημιουργία που εξερευνά στην ανδρική εμμονή και τον μυστικισμό του διαστήματος. Είναι ένα φιλμ που συνεπαίρνει με εκθαμβωτικά visuals που δεν καταπίνουν το καστ και κλιμακώνεται σε μία σύγκρουση σχεδόν αιθέρια. Σπουδαία ταινία που αναμφίβολα θα κερδίσει ανάλογα με το μέγεθος της οθόνης όπου θα την προβάλλεις, αν και επηρεάζει ακόμα και από κινητό.
Indiana Jones and the Raiders of the Lost Ark
Getty Images
Τρίτος Spielberg στη λίστα, αλλά το ‘Raiders of the Lost Ark’ είναι μία από τις πιο επιδέξιες περιπέτειες όλων των εποχών. Τολμηρά set pieces, αλήτικο χιούμορ, τρομακτικές σκηνές δράσης και Harrison Ford μετά το ‘Star Wars: A New Hope’. Ο Spielberg είχε πει πως ήταν η πρώτη ταινία που σκηνοθέτησε χωρίς να το σκέφτεται και αυτό είναι έκδηλο στην παρορμητική ζωντάνια της ταινίας. Για περισσότερες περιπέτειες θησαυρών, δες και το εμβληματικό ‘Goonies’ με τον Spielberg στην παραγωγή.
Captain Phillips
Η αληθινή κατάληψη του πλοίου Maersk Alabama από Σομαλούς πειρατές το 2009 είναι η καλύτερη ταινία του Paul Greengrass που εδώ φτιάχνει ένα ρεαλιστικό θρίλερ για ανεβασμένους παλμούς, αγγίζοντας ώριμα και τις τεράστιες συνέπειες της παγκοσμιοποίησης. Το περιστατικό ήταν η πρώτη κατάληψη αμερικανικού φορτηγού πλοίου τα τελευταία διακόσια χρόνια και η καθηλωτική ερμηνεία του Tom Hanks είναι καθοριστική στην αίσθηση του κατεπείγοντος που πετυχαίνει η ταινία. Η σκηνή διάσωσής του μπορεί να είναι και η καλύτερη στην καριέρα του.
Argo
“Argo fuck yourself” και Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας. Ο Ben Affleck σκηνοθετεί μία κατασκοπευτική περιπέτεια για την επιχείρηση διάσωσης των έξι Αμερικανών που είχαν ξεφύγει από την ομηρία της αμερικανικής πρεσβείας στο Ιράν. Η ταινία είναι ανιστόρητη σε σημαντικό βαθμό και ισλαμοφοβική σε κάποιες απεικονίσεις της, ως σάτιρα του Hollywood όμως και ως εμπειρία περιπέτειας είναι πραγματικά συναρπαστική. Για περισσότερα γεωπολιτικά θρίλερ, δες και το ‘Syriana’.
Anomalisa
Άλλη μία ευρηματική δημιουργία του Kaufman για έναν μπερδεμένο άντρα που προσπαθεί να βγάλει άκρη με την εύθραυστη ψυχή του. Όπως και σε όλες τις δουλειές του, οι χαρακτήρες είναι αληθινοί και περίπλοκοι, αλλά ο έλεγχος δεν είναι στα χέρια τους. Στο ‘Anomalisa’ λοιπόν, είπε να τους κάνει κυριολεκτικά μαριονέτες. Και όπως όλα τα σενάριά του, έτσι και αυτό φτάνει κάποια στιγμή σε μια στροφή όπου τα παράξενα γίνονται ακόμα πιο παράξενα, και όσα δε θα έπρεπε να λειτουργούν – όπως για παράδειγμα μια ερωτική σκηνή ανάμεσα σε δύο μαριονέτες – γίνονται τα πιο ενδόμυχα κομμάτια της ταινίας.
The Iron Giant
Πριν τα Όσκαρ του για τους ‘Incredibles’ και τον ‘Ratatouille’, ο Brad Bird είχε καταπιαστεί με φιλόδοξες θεματικές και πολύπλοκες ανθρώπινες σχέσεις, ήδη από το ‘Iron Giant’ το 1999. Η ταινία βασίστηκε στην ιστορία του βραβευμένου Βρετανού ποιητή Ted Hughes ‘Iron Man’ και αφορά έναν μεταλλικό γίγαντα που προέκυψε από τους ουρανούς σε μία πόλη του Maine του 1958. Όταν η πόλη στρέφεται εναντίον του, ο γίγαντας βρίσκει έναν φίλο στον Hogarth – ένα παιδί που θα εντοπίσει την ανθρωπιά του και θα προσπαθήσει να τον σώσει από τους ντόπιους και από έναν πράκτορα της κυβέρνησης που θέλει να τον καταστρέψει.
I Lost My Body
Ένα ακρωτηριασμένο χέρι δραπετεύει από ένα εργαστήριο στο Παρίσι και ξεκινάει ένα ταξίδι στην πόλη με σκοπό να επανενωθεί με το υπόλοιπο σώμα του. Αυτό του νεαρού πιτσαδόρου Naoufel. Οι αναμνήσεις του από τον Naoufel και από την αγάπη του για τη Gabrielle θα είναι το κλειδί για κάποια πιθανή επανένωση των τριών και μπορεί να παρέχουν απαντήσεις σχετικά με το περιστατικό που οδήγησε στον ακρωτηριασμό του. Το φιλμ βασίστηκε στο μυθιστόρημα ‘Happy Hand’ του υποψήφιου για Όσκαρ Guillaume Laurant (Amelie) και, παρότι το αποτρόπαιο του πράγματος δεν το κάνει εύκολο θέαμα, είναι ποιητικό και αληθινά μοναδικό.
Inglourious Basterds
Η εκδοχή του war movie από τον Tarantino δανείζεται από τη δράση και το χιούμορ των προπαγανδιστικών ταινιών των ‘40s για να φτιάξει το δικό του ‘Και οι 12 Ήταν Καθάρματα’ που, τελικά, γίνεται πολύ προσωπικό. Η ταινία επικεντρώνεται σε ανθρώπους που μεμονωμένα έχουν βιώσει απώλειες και θέλουν να πάρουν εκδίκηση, παρά σε μια πιο αφηρημένη έννοια όπως η ανθρωπότητα ή κάποιο έθνος. Και παρ’ όλα αυτά, η πρώτη του τόσο ευθεία, ηθική στροφή, όχι μέσα από ηθικά αινίγματα που προέκυπταν στη δημιουργία των χαρακτήρων του ως τότε αλλά με ένα παλιό, καλό βρωμόξυλο που ξαναγράφει την Ιστορία, μοιράζεται απλόχερα σε όλους μας.
Το παράτολμο παραμύθι του Tarantino τον εδραιώνει ως μετρ δονκιχωτικών απολαύσεων, μας συστήνει έναν Christoph Waltz που μοιάζει να υπάρχει στις ταινίες μας καμιά εικοσαετία, απογειώνει το slow burn και φτιάχνει στο τέλος μία ταινία για τις ταινίες. Όλοι οι χαρακτήρες υποκρίνονται, όλες οι δυναμικές είναι μία κακή περφόρμανς από το χείλος της καταστροφής και το πρόσωπο της Shoshanna θα γελάει για πάντα από μια γιγαντιαία οθόνη. Για περισσότερο Tarantino, είναι διαθέσιμα επίσης τα ‘Pulp Fiction’, ‘Hateful Eight’ και ‘Django Unchained’.
Scarface
Ο Brian De Palma και ο Al Pacino τραβούν τα όρια του gangster epic με μια στιλιζαρισμένη, οπερατική προσέγγιση στην απεικόνιση της βίας, ισορροπώντας αβέβαια μεταξύ ηθικολογικού δράματος και μιας ποιητικής άσκησης στην υπερβολή. Το εμβληματικό στην καριέρα του Pacino φιλμ αφορά στην αυτοκρατορία ναρκωτικών που έχτισε ο Κουβανός μετανάστης Tony Montana στα ‘80s.
Atlantics
Υπερφυσικό ρομαντικό δράμα που έδωσε στη Mati Diop, την πρώτη μαύρη γυναίκα που διαγωνίστηκε ποτέ στις Κάννες στα 72 χρόνια ιστορίας τους, το Grand Prix με το καλημέρα του ντεμπούτου της. Στο ‘Atlantics’, τη φετινή πρόταση της Σενεγάλης για τα Όσκαρ που ανέλαβε τελικά το Netflix για διανομή, ένας νεαρός άνδρας ερωτεύεται μια κοπέλα που εξαναγκάζεται σε γάμο με ένα πλούσιο. Όταν εκείνος και οι συνάδελφοί του και εργάτες οικοδομής αποφασίζουν να αναζητήσουν ένα καλύτερο μέλλον στην Ευρώπη, η Ada νιώθει την παρουσία του Souleiman στη Σενεγάλη παρότι αυτός πια έχει εξαφανιστεί.
Το ‘Atlantics’ είναι ένα αμάλγαμα κλασικού παραμυθιού, αστυνομικής σειράς, ιστορίας φαντασμάτων, ρομάντσου, μύθου ενδυνάμωσης. Είναι ένα σκηνοθετικό ντεμπούτο που αλλάζει με αυτοπεποίθηση κατευθύνσεις για να γίνει μια δημιουργία μαγικού ρεαλισμού αντάξια των μετρ του είδους.
La La Land
Ο χαμένος της πιο επεισοδιακής απονομής Καλύτερης Ταινίας στα Όσκαρ έδωσε ξανά ζωή σε ένα είδος υπό εξαφάνιση του σινεμά και βασίστηκε σε δυναμικές ερμηνείες (Emma Stone, Ryan Gosling), ονειρική μουσική και ένα σκηνοθετικό χέρι γεμάτο αυτοπεποίθηση για να το πετύχει. Ο Damien Chazelle κέρδισε το Όσκαρ Σκηνοθεσίας για την ταινία και η χρονιά του ‘La La Land’ είχε γεμίσει από τα τραγούδια του. Ιδανική επιλογή και για όσους δεν αγαπούν κατά κανόνα τα μιούζικαλ. Αν όμως τα αγαπάς, δες και το ‘Funny Girl’, το απολαυστικό κινηματογραφικό ντεμπούτο της Barbra Streisand.
High Flying Bird
Το ‘Jerry Maguire’ αν το ‘Jerry Maguire’ είχε πτυχία στα οικονομικά και την κοινωνιολογία. Ένας sports agent (Andre Holland) διχάζεται μεταξύ των παικτών και του ΝΒΑ και με την καριέρα του σε κίνδυνο, έχει 72 ώρες για να ξεγελάσει το σύστημα και να το αλλάξει για πάντα μέσα από ένα έξυπνο παραθυράκι. Το εγκεφαλικό φιλμ του Steven Soderbergh έχει υποτιμηθεί, ίσως λόγω της αντι-σπορ-ταινίας λογικής του. Δεν έχει στόχο να ανυψώσει το ηθικό όπως οι περισσότερες τέτοιες ταινίες, αλλά να προκαλέσει και να οραματιστεί έναν κόσμο όπου οι ίδιοι οι παίκτες έχουν την ιδιοκτησία του παιχνιδιού. Στην ταινία εμφανίζονται και οι παίκτες Reggie Jackson, Karl-Anthony Towns και Donovan Mitchell. Για περισσότερο Soderbergh, δες και το ‘Magic Mike XXL’.
Annihilation
Η Lena (Natalie Portman), μία βιολόγος και πρώην στρατιωτικός, συμμετέχει σε μία αποστολή εξερεύνησης ώστε να ανακαλύψει τι συνέβη στον άντρα της στην Area X – ένα μυστήριο φαινόμενο που απλώνεται σε όλη την ακτογραμμή της Αμερικής. Η αποστολή βρίσκεται τελικά μπροστά σε ένα τοπίο από μεταλλαγμένα πλάσματα και φύση, επικίνδυνο όσο και πανέμορφο, που θα απειλήσει όχι μόνο τη ζωή αλλά και τη λογική. Το υπόκωφο θρίλερ του Alex Garland είναι τρομερά φιλόδοξο, ειδικά στην αισθητική του, και θα μείνει μέσα σου μετά τους τίτλους τέλους. Εκτός από την Portman, θα δεις και τους Jennifer Jason Leigh, Gina Rodriguez, Tessa Thompson, Tuva Novotny και Oscar Isaac.
Mission: Impossible – Fallout
Είναι το ‘Mission Impossible’ το Μόνο Καλό Franchise ώρες-ώρες; Σίγουρα πάντως δεν έχει βιαστεί με τις ταινίες του διαχρονικά και επιτρέπει στους δημιουργούς που κάθε φορά ανακατεύονται με το πρότζεκτ να αφήνουν τη δική τους σφραγίδα. Ο Christopher McQuarrie συγκεκριμένα έχει πάρει πολύ στα σοβαρά το ‘Impossible’ του τίτλου και, με τη συναίνεση ενός Tom Cruise που θέλει να απορούμε για το πότε θα τον σκοτώσει το franchise πριν σπιντάρει ξανά σε ουρανοξύστες και σκεπές, ανεβάζει σταθερά τον πήχη υψηλότερα. Το ‘Fallout’ είναι ένα ακόμα peak στην τόλμη των ταινιών, αλλά εάν θες να απαντήσεις στην ερώτηση που έκανα, οι υπόλοιπες ταινίες είναι όλες διαθέσιμες.
Batman Returns
Ο Tim Burton λατρεύει τα τέρατα. Υπήρχε καλύτερος σκηνοθέτης στα ‘80s και ‘90s λοιπόν, για να αναλάβει τον τύπο που ντύνεται νυχτερίδα και βαράει κόσμο; Στο ‘Batman Returns’, την απόλυτη αντι-χριστουγεννιάτικη ταινία, ο Burton έβαλε στο παιχνίδι την εμβληματική Catwoman της Michelle Pfeiffer και τον Penguin του Danny DeVito και έφτιαξε τον τέλειο, καταθλιπτικό χορό των τεράτων. Για περισσότερο Batman, τσέκαρε και το ‘Batman Begins’ του Christopher Nolan.
Strong Island
Κέρδισε το Special Jury Prize στο φεστιβάλ του Sundance, αγοράστηκε από το Netflix και έφτασε μέχρι τα Όσκαρ.
Το ‘Strong Island’ είναι η ιστορία του William Ford Jr., ενός μαύρου κατοίκου του Long Island που δολοφονήθηκε το 1992 από τον Mark Riley, έναν λευκό μηχανικό. Ο τότε 19χρονος μηχανικός δεν καταδικάστηκε ποτέ για το έγκλημά του, ενώ ο Ford που περιγράφηκε ως εχθρικός και βίαιος από την αστυνομία, σκιαγραφείται τώρα από φίλους και συγγενείς ως μία προστατευτική φιγούρα που αγαπούσαν όλοι. Το δυνατό χαρτί του ‘Strong Island’ είναι ότι ενδιαφέρεται τόσο για την εξερεύνηση της ιστορίας, όσο και για τον τρόπο με τον οποίο θα στη διηγηθεί. Είναι μία αποφασιστική ματιά στην απώλεια όπως τη βιώνει ο αδερφός του Ford και δημιουργός του φιλμ, Yance Ford, και την κοινωνική αδικία του αμερικανικού συστήματος που συνδέεται συχνά με τον συστημικό ρατσισμό. Για το πάντα επίκαιρο αυτό θέμα, δες επίσης το ‘13th’ της Ava Duvernay και το ‘The Death and Life of Marsha P. Johnson’ που ασχολείται με τον κίνδυνο που αντιμετωπίζουν δυσανάλογα οι τρανς, μη λευκές γυναίκες.
American Factory
Το φετινό Όσκαρ Καλύτερου Ντοκιμαντέρ είναι μία παραγωγή του ζεύγους Obama στο πλαίσιο της συμφωνίας τους με το Netflix και ακολουθεί την πορεία του πρότζεκτ ενός Κινέζου δισεκατομμυριούχου που άνοιξε ένα εργοστάσιο στις εγκαταστάσεις ενός εγκαταλελειμμένου εργοστασίου της General Motors και προσέλαβε δύο χιλιάδες Αμερικανούς εργάτες για να το δουλέψουν. Οι αρχικές μέρες αισιοδοξίας δίνουν τη θέση τους σε εμπόδια όταν η high-tech Κίνα έρχεται σε αντιπαράθεση με την εργατική Αμερική. Μία ακόμα εξαιρετική παραγωγή των Obama είναι και το ‘Crip Camp’.
Monty Python and the Holy Grail
Getty Images
Στη δεύτερη ταινία τους, οι Monty Python ακολουθούν τον Βασιλιά Αρθούρο και τους Ιππότες του στην εκστρατεία τους για το Άγιο Δισκοπότηρο. Το σατιρικό cult classic δεν έχει χάσει τη γοητεία του μέσα στα χρόνια, ούτε την ξεκαρδιστική οργή του απέναντι στις τάσεις βίας του ανθρώπου.
Justin Timberlake + the Tennessee Kids
Η τελευταία μέρα της περιοδείας 20/20 Experience World Tour του Justin Timberlake δεν θα ήταν αυτονόητη για μία τέτοια λίστα, αν δεν την είχε σκηνοθετήσει ο Jonathan Demme. Ο οσκαρικός δημιουργός της ‘Σιωπής των Αμνών’ και του ‘Philadelphia’ κάνει εδώ αυτό που έκανε πάντα φανταστικά στα concert films του. Το φτιάχνει ως μια ζωντανή προσωποποίηση του μουσικού με τον οποίο καταπιάνεται, απαθανατίζοντας μία στιγμή ενέργειας που υπερβαίνει τον χρόνο. Εδώ βρίσκει διαρκώς κάτι ασυνήθιστο και φρέσκο για να αποτυπώσει, εμφανώς εντυπωσιασμένος από τις μικρολεπτομέρειες ενός τεράστιου εγχειρήματος της showbiz.
My Happy Family
Την είχαμε δει στις Νύχτες Πρεμιέρας, την ξαναβλέπουμε στο ελληνικό Netflix. Μία 52χρονη γυναίκα στη Γεωργία σοκάρει την οικογένειά της και ολόκληρη την κοινότητά της όταν αποφασίζει να φύγει από το στριμωγμένο σπίτι που μοιράζεται με τους γονείς, τα παιδιά και τον σύζυγό της, για να κάνει τη δική της ζωή. Η ταινία έχει σαρδόνιο χιούμορ, γίνεται συχνά συγκινητική και κρύβει μια πανανθρώπινη αλήθεια: Μπορεί οι κουλτούρες και οι απαιτήσεις τους να είναι διαφορετικές, όμως η οικογενειακή ενοχή υπερβαίνει κάθε γλώσσα και πολιτισμό.
A Quiet Place
Πόσες φορές έχεις δει ιστορίες επιβίωσης μετά το τέλος του πολιτισμού; Μετράμε δεκάδες. Έχουν μάλιστα την τάση να εμφανίζονται σε ταχύτερους ρυθμούς όταν η ανθρωπότητα νιώθει ότι τα έχει σκατώσει λίγο παραπάνω απ’ ότι συνήθως. Το ‘A Quiet Place’ χάραξε κάπως ανέλπιστα τη δική του θέση στο πάνθεον του είδους και μάλιστα με μια ντουζίνα λέξεις. Οπλισμένη με αυθεντικό τρόμο και μια σύνδεση που πετυχαίνει πολύ σύντομα μεταξύ χαρακτήρων και θεατή, η ταινία δίνει προβάδισμα στην επιβίωση του πολυμήχανου και όχι του δυνατού, χρησιμοποιεί έξυπνα τη σιωπή και τον θόρυβο για να σε εξαντλήσει, και μεταχειρίζεται ένα φιλόδοξο κόνσεπτ σε μια βάση αληθοφανή και πρακτική. Για περισσότερο καλό τρόμο, δες και το ‘The Invitation’.
Leave No Trace
O Will (Ben Foster) και η έφηβη κόρη του, Tom (Thomasin Harcourt McKenzie), ζουν εδώ και χρόνια μακριά από τον πολιτισμό, στα δάση του Portland στο Oregon. Όταν η ειδυλλιακή ζωή τους διαλύεται, καταλήγουν και οι δύο τους στα χέρια της κοινωνικής πρόνοιας. Αφού συγκρούονται με το νέο τους περιβάλλον, ο Will και η Tom ξεκινούν έναν τρομακτικό ταξίδι πίσω στο άγριο σπίτι τους. Μετά το ‘Winter’s Bone’ που μας έδωσε την Jennifer Lawrence, η Debra Granik μας δίνει την καλύτερη ταινία της ως τώρα, απεικονίζοντας ξανά οικογένειες που βρίσκονται στο περιθώριο είτε από επιλογή είτε λόγω συνθηκών χωρίς να κρίνει και χωρίς να ρομαντικοποιεί τη φτώχια τους. Μια πραγματικά σπουδαία ταινία.
Mad Max: Fury Road
Μία καταδίωξη 120 λεπτών σήκωσε ένα τεράστιο αφηγηματικό και πολιτισμικό βάρος, και το έκανε να μοιάζει εύκολο. Τίποτα δεν ήταν εύκολο στα γυρίσματα του George Miller βέβαια, όμως η αναβίωση του μετα-αποκαλυπτικού κόσμου του σκηνοθέτη ήταν μια συγκλονιστική κινηματογραφική εμπειρία που θα δοκιμάσει να πετύχει ξανά σε επόμενο φιλμ. Οι χιλιάδες αναγνώστες του περιοδικού Empire την ψήφισαν ως την καλύτερη ταινία του 21ου αιώνα ως τώρα και γιατί όχι;
Jiro Dreams of Sushi
Το ντοκιμαντέρ του David Gelb ακολουθεί τον Jiro Ono, έναν 85χρονο sushi chef και ιδιοκτήτη του Sukiyabashi Jiro, ενός sushi εστιατορίου 10 θέσεων σε ένα σταθμό μετρό του Tokyo με τρία βραβεία Michelin. Παράλληλα ακολουθεί και τον γιο του Jiro που δουλεύει ακόμα με τον πατέρα του και νιώθει την υποχρέωση να συνεχίσει το εστιατόριο. Το ‘Jiro Dreams of Sushi’ θα σε κερδίσει ανεξάρτητα από το αν αγαπάς ή όχι το sushi – πιθανότατα βέβαια θα ξερογλείφεσαι γιατί ο Gelb ξέρει πώς να καδράρει το φαγητό – κυρίως γιατί στην πορεία γίνεται μία εξέταση της εμμονικής τελειομανίας. Έχει κάνει η δουλειά του πραγματικά ευτυχισμένο τον Jiro και τους γύρω του;
Silver Linings Playbook
Το ‘Silver Linings Playbook’ είναι μία άσκηση ισορροπίας του David O. Russell μεταξύ διαφορετικών τόνων και στιλ, από ψυχόδραμα γύρω από ψυχικές διαταραχές, μέχρι screwball κωμωδία και αναπολογητικά στοιχεία ρομαντικής κομεντί. Το μεγαλύτερο βάρος πέφτει προφανώς στους βασικούς σταρ του, έναν φρενήρη Bradley Cooper και μια στοιχειωμένη, νευρώδη Jennifer Lawrence που κέρδισε Όσκαρ για την ερμηνεία της. Ο Robert De Niro, η Jackie Weaver και η Julia Stiles συμμετέχουν επίσης στην ταινία. Για περισσότερο De Niro σε μικρές δόσεις που κλέβουν την παράσταση, δες και το αξιολάτρευτο ‘Stardust’.
Period. End of Sentence.
«Δεν κλαίω γιατί έχω περίοδο. Κλαίω γιατί δεν το πιστεύω ότι μία ταινία που αφορά την περίοδο μόλις κέρδισε ένα Όσκαρ», δήλωνε η Ινδή σκηνοθέτις Rayka Zehtabchi κρατώντας πέρσι το βραβείο Καλύτερου Ντοκιμαντέρ Μικρού Μήκους. Η ταινία αφορά ένα μικρό αγροτικό χωριό της Ινδίας, όπου οι γυναίκες έρχονται αντιμέτωπες με το στίγμα της περιόδου και της περιορισμένης πρόσβασης σε σερβιέτες. Ωστόσο, μία νέα μηχανή επιτρέπει στις γυναίκες να κατασκευάζουν μόνες τους τις σερβιέτες τους και να δώσουν τη μάχη τους για την ισότητα. Για περισσότερες γυναίκες σε τριτοκοσμικές χώρες που παίρνουν τη μοίρα στα χέρια τους, δες και το επίσης οσκαρικό animation φιλμ ‘The Breadwinner’.
πηγή(oneman.gr)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου